- خارش گاه (رِ)
است. دبر:
بزیر بار هجو من خرک ژاژی همی خاید
به تیز آورده ام خر را و خارشگاه می خارم.
سوزنی
بزیر بار هجو من خرک ژاژی همی خاید
به تیز آورده ام خر را و خارشگاه می خارم.
سوزنی
معنی خارش گاه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(رِ)
لغت نامه دهخدا
آنچه خارش آرد. اعرّ. (منتهی الارب) ، مرد خارش ناک. مردی که خارش در عضوی از اندامش باشد
(رِ)
لغت نامه دهخدا
گرفتن جای. مکان گرفتن، آنجا که گیرد. جایی که عمل اخذ و گرفتن کند چون هریک از دو دهانۀ انبر و یا گاز انبر از سوی درون. جانب درونی دهانۀ انبر یا گاز که معمولاً آژده است چون رویۀ سوهان: و در جمله احتیاط باید کرد تا پیکان و غیر آن (گاه برآوردن از جراحت) شکسته نشود نخست بباید آزمود با آهستگی بجنبانیدن تا جنبان گردد پس برکشند و آلت برکشیدن انبری باشد که گیرش گاه آن سوهان بود تا آن چیز را بگیرد و سخت دارد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی)
(رِ گَهْ)
لغت نامه دهخدا
مخفف خارش گاه. دبر. است. رجوع به خارشگاه شود:
زهی خفتنگه نرمش زهی خارشگه تنگش.
سوزنی
زهی خفتنگه نرمش زهی خارشگه تنگش.
سوزنی
جای گرفتن مکان اخذ و قبض، آنجا که عمل اخذ و گرفتن را انجام دهد مثلا هر یک از دو دهانه انبر یا گاز انبراز سوی داخل: و در جمله احتیاط باید کرد تا پیکان و غیر آن (هنگام بر آوردن از جراحت) شکسته نشود نخست بباید آزمود با آهستگی بجنبانیدن تا جنبان گردد پس برکشند و آلت برکشیدن انبری باشد که گیرش گاه آن سوهان بود تا آن چیز را بگیرد و سخت دارد
دربار و کاخ شاهان، خیمه پادشاهی، جایی که شاهان مردم را بحضور پذیرند بارجا
